12/12/2018 om 17:54door Guy Van Den Langenbergh
Sam Maes schreef afgelopen weekend alweer een stukje vaderlandse skigeschiedenis. De nauwelijks 20-jarige Belg skiede in Val d’Isère naar een voortreffelijke 28ste plaats in de wereldbekermanche reuzenslalom. Slechts 28ste!? Correctie, al 28ste. Geen Belg die het hem ooit voordeed op die leeftijd in deze discipline. Meer zelfs, nauwelijks een Oostenrijker - zijn tweede thuisland - die het hem voordeed.
Het gaat snel voor het skitalent dat op tweejarige leeftijd van het Antwerpse Edegem naar het Oostenrijkse Zell am See verhuisde. Pas vorige winter leerde het Belgische publiek Maes kennen toen hij ‘out of the blue’ geselecteerd werd voor de Olympische Spelen in Pyongchang. Zelfs binnen de Belgische skiwereld werd verbaasd gereageerd, met allerhande juridische acties als gevolg.
Maar sinds afgelopen zaterdag hoeft niemand nog kritiek te hebben op zijn onverwacht olympisch debuut. “Mijn selectie voor de Olympische Spelen heeft me enorm vooruit geholpen”, aldus Maes. “Het was voor mij de ideale gelegenheid om te zien hoe ver ik stond. Die 32ste plaats op de reuzenslalom in Korea deed me inzien dat de kloof met de absolute wereldtop te overbruggen was waardoor ik deze zomer nog eens extra hard heb gewerkt om klaar te zijn voor het nieuwe seizoen.”
Hard werken, dat begint al ergens in mei met veel conditie- en krachttraining. Op Youtube circuleert een filmpje van Maes waarop onder anderen te zien is hoe hij zijn kilometers zwemt in de Zeller See of op zijn koersfiets de hoogste Alpencols bedwingt. Maar Maes trok afgelopen zomer ook naar Australië en Nieuw-Zeeland voor enkele FIS-wedstrijden. Doel: zijn FIS-punten zo laag mogelijk brengen wat hem dan in latere wedstrijden weer betere startnummers zou opleveren. “En daar ben ik wonderwel in geslaagd”, aldus Maes. “Met wat geluk, dat geef ik graag toe. Zo bracht ik mijn FIS-punten in de reuzenslalom naar iets meer dan zes FIS-punten en een 36ste plaats op de wereldranglijst. Dat ging makkelijker dan gedacht. Okay, ik heb die punten zelf moeten skiën, ze zijn er niet zomaar gekomen.”
Nooit eerder deed een Belg beter. Het maakte van Maes ook ’s werelds best gerangschikte junior in de reuzenslalom. “Waarop de Oostenrijkse federatie prompt kwam aankloppen met de vraag of ik toch niet voor Oostenrijk wilde skiën”, bevestigt Maes. “Het flatteerde me wel maar ik wil België zeker niet de rug toekeren.”
Deels uit emotionele reden - ondanks zijn verhuis op jonge leeftijd spreekt Maes nog altijd vloeiend Antwerps - deels ook uit praktische redenen. Als Oostenrijker is de concurrentie moordend als het gaat om plaatsjes in de Wereldbeker-ploeg, laat staan een WK of Olympische Spelen. “Niet presteren betekent in Oostenrijk dat je uit het A-team wordt gegooid,” weet Maes. “Die druk ken ik niet. Ik moet de voordelen van het Belg-zijn optimaal benutten. De ervaring bijvoorbeeld die ik vorig jaar op de Spelen kon opdoen, heeft me al enorm veel geholpen. Als Oostenrijker had ik de selectie nooit gehaald.”
Beste van de wereld?
Maes wordt een grote toekomst voorspeld, sommigen zien in hem de toekomstig beste reuzenslalommer van de wereld. Wat vindt hij zelf? Is hij de beste van de wereld in zijn discipline en zijn generatie? “Pff, ik heb de voorbije weken wel wat geluk gehad”, ontwijkt hij de vraag. “Natuurlijk ben ik geen slechte skiër maar het moet allemaal nog beginnen. Die prestatie in Val d’Isère heeft me verrast, het is snel gekomen. Maar nu komt het moeilijkste, bevestigen.”
Cijfers liegen echter niet: slechts één skiër uit de top-dertig in Val d’Isère was jonger dan Maes, de meerderheid van zijn concurrenten was vijf tot tien jaar ouder dan het Belgische talent. En nog zo’n detail: een handvol ervaren Oostenrijkers haalde de tweede manche niet. “Zo’n tweede run skiën in een wereldbeker wordt voorlopig heus geen dagelijkse kost”, houdt hij de boot af. “Anderzijds: ik bleef slechts acht tiende van een seconde achter de twaalfde in de daguitslag. Terwijl ik in de tweede reeks toch wat voorzichtigheid had ingebouwd omdat ik absoluut wilde finishen. Toch ga ik van de wereldbekers zeker geen hoofddoel maken, eerder een test om te zien hoe ver ik sta. Ik kende ook geluk in Val d’Isère. Ik ski graag in slecht weer. En of het slecht weer was (lacht).”
WK juniores
Het hoofddoel van het seizoen ligt in januari wanneer in het Italiaanse Val di Fassa het WK voor juniores wordt georganiseerd. Tussenin en vooral de komende dagen staat er echter nog heel wat moois op het programma. “Ik reis nu af naar het Italiaanse Alta Badia waar volgend weekend een wereldbeker reuzenslalom op het programma staat. Vandaar reis ik door naar Val di Fassa voor een Europacup (competitie net onder de wereldbeker, red) op exact dezelfde piste waar we een maand later het junioren-WK afwerken. En dan gaat het naar mijn ‘thuispiste’ in Saalbach waar op twintig december alweer een wereldbeker reuzenslalom wordt afgewerkt. De komende tien dagen staat er mij dus heel wat te wachten. Daarna gaat de riem er eventjes af.”
Zijn ‘thuispiste’ in Saalbach, het klinkt vreemd uit de mond van iemand met een Belgisch paspoort. Maes: “Ik woon op tien kilometer van het skigebied en ken de piste en al zijn overgangen. Thuisvoordeel? De kennis van de piste is inderdaad een voordeel, ik ben ze vermoedelijk al honderden keren naar beneden geskied. Maar op dit niveau zijn het allemaal topskiërs die elke piste kennen. Er zal veel familie en vrienden aan de finish staan. Dat zorgt misschien voor bijkomende druk maar zeker ook bijkomende motivatie.”